Po pół godzinie usnęła, książka wypadła jej z rąk i spadła na podłogę, ona natomiast osunęła i wtuliła w bluzę, widok śpiącej dziewczyny nie trwał długo, gdyż do przedziału wszedł konduktor. Podniósł książkę i lekko potrząsnął dziewczyną.


- Bilet panienka ma? - uśmiechnął się szeroko.
- Aaa tak, tak... - Wygrzebała z bocznej kieszeni plecaka bilet i podała go konduktorowi.
- Widzę że czytasz kryminały... - przewertował książkę.
- Czytam... moja pierwsza, nie mam jeszcze ulubionego gatunku książki.
- To ci powiem, że dobrze wybrałaś, świetna książka i...
- ... Nie! - przerwała szybko mężczyźnie - Ja przeczytam... tylko niech pan nie mówi jak się skończy - oboje wybuchli śmiechem.
- Nie miałem zamiaru - przewrócił oczami.
- No nic... muszę iść dalej, miłej podróży - puścił jej oczko i zniknął w korytarzu.

Gośka uśmiechnęła się do siebie i zaczęła przeglądać telefon. Potem oparła się o stolik pod oknem i podziwiając krajobraz, rozmyślała co na nią czeka.
Nie ukrywając zaczęła ją nudzić podróż, założyła słuchawki, puściła ulubioną muzykę i zamknęła oczy.
Przez to całkowicie straciła poczucie czasu, otrzeźwił ją pisk kół i szarpnięcie.

- No nie mów, że już jesteśmy - pomyślała przeciągając się.

Centralnie na przeciwko jej okna w przedziale, na dużej, szarej tablicy widniał napis "Zakopane".

- Czyli jednak już, super - powiedziała do siebie, wyszarpując torbę z górnej półki i krok za krokiem przechodziła wąskim korytarzem w stronę wyjścia.
- Witam ponownie, pozwól, że pomogę ci z tym bagażem - zaproponował konduktor.
- Z chęcią, niech mnie pan jeszcze do ośrodka odstawi - zaśmiała się.
- Tego dla ciebie nie zrobię, mam pracę, ale za dziesięć minut odjeżdża spod dworca busik. - objaśnił dziewczynie którędy ma się udać. - To już teraz sobie poradzisz...
- Pewnie, dziękuję panu bardzo. - wyciągnęła do niego rękę i uścisnęła ją.

- Oby więcej takich ludzi... - pomyślała zaskoczona uprzejmością faceta po czterdziestce, zarzuciła torbę na ramię i ruszyła za tłumem, w stronę wyjścia.